Χειρουργική αντιμετώπιση καταγμάτων κλείδας

 

Η κλείδα αποτελεί θέση πρόσφυσης (προσκόλλησης) πολλών ισχυρών μυών του άνω άκρου. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, οι μύες αυτοί ασκούν δυνάμεις στα αντίστοιχα σημεία πρόσφυσής τους και εξασφαλίζουν την ομαλή κίνηση της κλείδας κατά τις κινήσεις του άνω άκρου. Μετά από κάθε κάταγμα, υπάρχει λύση της συνέχειας της κλειδας -σπάει σε κομμάτια τα οποία, παρεκτοπίζονται λόγω της δράσης των αντίστοιχων μυών που προσφύονται σε αυτά. Όσο μεγαλύτερη είναι η συντριβή του κατάγματος, τόσο πιο εύκολη η παρεκτόπιση των κατεαγότων τμημάτων. Επομένως, η εντόπιση, ο βαθμός παρεκτόπισης και ο βαθμός συντριβής ενός κατάγματος κλείδας, δίνουν πληροφορίες για τη «σταθερότητά» του. Μας επιτρέπουν δηλαδή, να προβλέψουμε αν το κάταγμα μπορεί να παραμείνει στη θέση του και να πωρωθεί επιτυχώς (να «κολλήσει»).
 

Σε περιπτώσεις μεγάλης συντριβής και παρεκτόπισης, είναι προφανές ότι, υπάρχει  κίνηση μεταξύ των κατεαγότων άκρων και δεν μπορεί να εξασφαλισθεί ένα «σταθερό περιβάλλον» που θα επιτρέψει το σχηματισμό πώρου, πέραν του άλγους και της δυσχέρειας κινήσεων. Στις περιπτώσεις αυτές, η θεραπεία του κατάγματος είναι χειρουργική. Τέτοιες περιπτώσεις, περιλαμβάνουν κυρίως τα παρεκτοπισμένα κατάγματα του μέσου και έξω τριτημορίου της κλείδας.

 

Η χειρουργική τεχνική περιλαμβάνει την ανοικτή ανάταξη και την εσωτερική οστεοσύνθεση του κατάγματος.  Με τον όρο «ανοικτή ανάταξη» εννοούμε την διενέργεια χειρουργικής τομής στο δέρμα και παρασκευής (αναγνώρισης) των τμημάτων της κλείδας στο σημείο του κατάγματος. Στη συνέχεια, πραγματοποιείται ανατομική ανάταξη, δηλαδή, τοποθέτηση των τμημάτων της στην αρχική τους – προ του κατάγματος – θέση, έτσι ώστε να πετύχουμε ανακατασκευή του οστού. Τέλος, εφαρμόζεται η οστεοσύνθεση («σταθεροποίηση») της ανάταξης που επιτύχαμε.

 

Η  οστεοσύνθεση γίνεται κυρίως με χρήση πλάκας και βιδών (κοχλίες). Η πλάκα διαθέτει οπές (τρύπες), μέσα από τις οποίες εισάγουμε τις βίδες στα διάφορα τμήματα της κλείδας και τα  συγκρατούμε στην ανατομική τους θέση. Η κατασκευή πλάκα-βίδες-κλείδα είναι πολύ σταθερή και επιτρέπει την πώρωση του κατάγματος σε λίγες εβδομάδες.
 

Άμεσα μετεγχειρητικά, ο ασθενής είναι σε θέση να κινεί το άνω άκρο έως το ύψος του ώμου. Σε 2 εβδομάδες από την οστεοσύνθεση, ξεκινά πρόγραμμα αποκατάστασης και μετά το πέρας των 6 εβδομάδων επιστρέφει πλήρως στις καθημερινές του δραστηριότητες.

 

Τα κατάγματα του έξω τριτημορίου της κλείδας αποτελούν ιδιαίτερη κατηγορία διότι,συχνά συνοδεύονται από συνδεσμικές βλάβες (βλέπε εξάρθρημα ακρωμιοκλειδικής). Στις περιπτώσεις αυτές, πέραν της οστεοσύνθεσης, πραγματοποιείται και ανακατασκευή των τραυματισμένων συνδέσμων. Στην περίπττωση αυτή τροποποιείται ανάλογα και το πρόγραμμα μετεγχειρητικής αποκατάστασης.

Προεγχειρητικά

      

Μετεγχειρητικά, οστεοσύνθεση κατάγματος και αποκατάσταση κορακοκλειδικών συνδέσμων